- คำอธิบายรายวิชา
- เนื้อหา
- ความคิดเห็น
คำอธิบายรายวิชา
ภาษาจีน 1
รายวิชาเพิ่มเติม กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 เวลาเรียน 40 ชั่วโมง 1.0 หน่วยกิต
ใช้ทักษะภาษาจีนในการฟังพูดอ่านเขียนคําอธิบายบทสนทนาข้อความที่เป็นความเรียงและไม่เป็น ความเรียงตลอดจนเข้าใจภาษาท่าทางในการสื่อสารตามสถานการณ์ต่างๆโต้ตอบใช้ประโยคตามโครงสร้าง ไวยากรณ์ที่ใช้สื่อความหมายตามบริบทต่างๆในการสนทนาทั้งที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการและใช้ ประโยคต่างๆ ได้ถูกต้อง
โดยใช้กระบวนการฝึกทักษะทางภาษา การพูด ฟัง อ่านและเขียน เพื่อแลกเปลี่ยนความรู๎ความคิด สื่อสารเรื่องราวในสถานการณ์จริง/จําลอง มีความรู๎ความสามารถในการใช้ทักษะการคิดวิเคราะห์ การคิด สร้างสรรค์ เพื่อให้เกิดความสามารถตามทักษะทางภาษา
เพื่อให้ผู้เรียนเกิดทักษะทางภาษาเข้าใจตีความและแสดงความคิดเห็นต่อข้อความข้อมูลเหตุการณ์ ต่างๆที่เป็นที่สนใจได้อยํางมีประสิทธิภาพเหมาะสมกับบุคคลและกาลเทศะและวัฒนธรรมของเจ้าของภาษา
ผลการเรียนรู้
1. ผู้เรียนสามารถสื่อสารสนทนาภาษาจีนเกี่ยวกับเรื่องราวต่างๆได้
2. ผู้เรียนสามารถสรุปเนื้อหาจากหนังสือและข่าวที่สนใจได้ถูกต้อง
3. ผู้เรียนสามารถสื่อสารเรื่องราว เหตุการณ์จากสถานการณ์จริง/สถานการณ์จําลองที่กําหนดให้ได้
4. ผู้เรียนสามรถอ่านและเขียนอักษรจีนได้ถูกต้องตามหลักการเขียนอักษรจีน
5. สามารถสื่อสารถูกต้องตามหลักไวยากรณ์จีน
6. ผู้เรียนเกิดทักษะทางภาษาจีนเพื่อใช้ในการสื่อสารในชีวิตประจําวันได้
รวมทั้งหมด 6 ผลการเรียนรู้
-
1
拼音pīnyīn แปลว่า การถอดเสียงภาษาจีน คือระบบในการถ่ายทอดเสียงภาษาจีนมาตรฐานด้วยตัวอักษรโรมัน ความหมายของพินอินคือ “การรวมเสียงเข้าด้วยกัน”ซึ่งประกอบด้วยเสียงพยัญชนะ เสียงสระและวรรณยุกต์
-
2汉字
ตัวอักษรจีนเป็นระบบตัวอักษรที่เก่าแก่และมีคนใช้มากที่สุดในโลกระบบหนึ่ง จากหลักฐานข้อมูลเท่าที่ขุดค้นพบได้ในปัจจุบันยืนยันว่า ตัวอักษรจีนมีประวัติความเป็นมาไม่ต่ำกว่า 3,000 ปี นับจากตัวอักษรเจี่ยกู่หรือตัวอักษรซึ่งสลักบนกระดองเต่าในสมัยราชวงศ์ซาง ตัวอักษรเจี่ยกู่เป็นอักษรภาพเลียน(เซี่ยงสิงจื้อ) ทั้งยังเป็นตัวอักษรที่แสดงเสียงด้วย ทุกวันนี้ก็ยังมีการใช้ตัวอักษรภาพเลียนจำนวนหนึ่งซึ่งแลดูพริ้วไหวเสมือนจริงในระบบตัวอักษรจีน -
3生词、课文
-
4复习课文
เนื้อหาทั้งบทของ บทที่ 1
ตัวอักษรจีนเป็นระบบตัวอักษรที่เก่าแก่และมีคนใช้มากที่สุดในโลกระบบหนึ่ง จากหลักฐานข้อมูลเท่าที่ขุดค้นพบได้ในปัจจุบันยืนยันว่า ตัวอักษรจีนมีประวัติความเป็นมาไม่ต่ำกว่า 3,000 ปี นับจากตัวอักษรเจี่ยกู่หรือตัวอักษรซึ่งสลักบนกระดองเต่าในสมัยราชวงศ์ซาง ตัวอักษรเจี่ยกู่เป็นอักษรภาพเลียน(เซี่ยงสิงจื้อ) ทั้งยังเป็นตัวอักษรที่แสดงเสียงด้วย ทุกวันนี้ก็ยังมีการใช้ตัวอักษรภาพเลียนจำนวนหนึ่งซึ่งแลดูพริ้วไหวเสมือนจริงในระบบตัวอักษรจีน
